谢奇书 发表于 2017-11-21 12:38:28

荒 原

荒 原                                                   这条路崎岖又坎坷                         一代代朝圣者却昂然向前                         一步一叩首                         从此 圣杯伸手可及不再遥远                          下雨的时候 没撑伞                         我独自走进那一片迷濛                         任身后的黄烟在窗玻璃上                          使劲儿揩它的脸                         身后 落英缤纷                         失意人捧着酒杯诉说着迷恋                         艾略特 东方的寻觅是一种神圣                         与您的格律一样庄严                         十岁我就明白                         汉宫秋月 灞桥扬柳 边塞衡燕                         与塞纳河 密拉波桥之间                         没有国境线                                                  我没想到 庄蝶儿早飞到了                         豆芽儿发满的广漠的辽远                         扇型的荒原深处                         洪水正在渐行渐退                         一串串纯粹的歌吟声响                         咽 咽 鸣 鸣                         鸣 鸣 咽 咽……                         谁的洞箫吹响了                         在东方 谁正在醒来                                                                           

岭上云 发表于 2017-11-21 16:09:40

第一段,觉得有点错乱
页: [1]
查看完整版本: 荒 原